Muhammed Seyfullah hazretlerinin cenazesini yıkayan kimse şöyle anlatmıştır:
“Yıkama işi bitince yüzüyle işaret yapıp ayaklarını gösterdi.
Bakınca gördüm.
Az yer kuru kalmış.
Orayı da yıkadım.
Sonra kefenledik.
Namazını kıldık.
Ve kabrine indirdik.
Mübarek yüzünü kıbleye karşı çevirecektim ki kendisi çevirdi. Yüzünde görülmedik bir nur parlıyor ve gittikçe artıyordu ki akıl onu anlayamaz.”

DEDİĞİ GİBİ OLDU

Muhammed Seyfullah hazretlerinin kabr-i şerifi, Ruşeni Hindi Mescidi yanındadır.
Vefat etmeden birkaç gün önce sevdikleriyle bu yere geldi.
Bir yere oturdu.
Uzun sohbet etti.
Ve ordakilere:
"Burası yakında kâmil/yetişmiş ve mükemmil/yetiştirebilen bir zatın mekânı olacak” buyurdu.
Az sonra vefat etti.
Yıkanıp kefenlendi.
O yere defnedildi.

VAKTİNDE KILINIZ!

Bir gün sohbetinde; “Kardeşlerim, namâzlarınızı vaktinde kılın ki, kıyâmet günü pişmân olmayıp, çok büyük sevaba kavuşasınız!” buyurdu.
Ve ilâve etti:
“Hadis-i şerifte:
‘Bir namâzı vaktinde kılmayarak kazâya bırakıp, edâ etmezden önce vefât eden kimsenin mezarına, Cehennemden yetmiş pencere açılıp, kıyâmete kadar azâb çeker’ buyuruldu”.