Muhammed Masum-i Faruki hazretlerinin büyük oğlu Muhammed Sıbgatullah, daha beş-altı aylıkken şiddetli bir hastalığa yakalandı.
Hekimler âciz kaldı.
Çare bulamadılar.
Ölecek zannettiler.
Nihayet nabzının atması bile hissedilemez oldu. Ebeveyni cenaze hazırlıklarına, başladılar.
● ● ●
Bu haber İmâm-ı Rabbani hazretlerine ulaşınca, hemen torununun yanına geldi.
Örtüsünü kaldırdı.
Yüzüne dokundu.
Tebessüm ederek:
"Bâbâ! Annene-babana yaptığın naz yetişir. Onları üzdüğün yeter. Haydi kalk artık. Kalk ki rahat bir yemek yesinler ve huzurla uyusunlar” buyurdu.
● ● ●
O, bunları buyurdu.
Çocuk gözünü açtı.
Ağlamaya başladı.
Sonra hareketlendi, mırıldandı, etrafa gülücükler saçtı. Velhasıl tamamen iyileşti.
Sanki hiç hasta olmamıştı.
● ● ●
İmâm-ı Rabbani, oğlu Muhammed Masum’a dönerek:
"Siz, bunun öleceğini sandınız. Ben ise bu evladımı, yetişip kemale gelmiş, sakalları beyazlamış, binlerce insan huzurunda oturmuş istifade ediyor görüyorum” buyurdular.
● ● ●
Muhammed Sıbgatullah hazretlerine bir gün “Dünya sevgisinden kurtulmak nasıl olur efendim?” diye sordular.
Cevabında:
“Bunun için ahirette işe yarayan işlere yapışmak, yani İslamiyet’in iyi olarak bildirdiği işleri yapmak lazımdır” buyurdu.