(Dünden devam)
Hazret-i Şuayb Medyen'e geldi.
Orada yerleşti.
Mümin bir hanımla evlendi.
İki kızı oldu.
Kızları büyüdü.
Kendisi iyice yaşlandı.
Allah korkusundan ağlardı.
Çok gözyaşı dökerdi.
● ● ●
Gözleri zayıfladı.
Vücudu kuvvetten düştü.
Bu sıralarda Mûsa Aleyhisselam Mısır’dan çıktı.
Medyen'e geldi.
Bir kuyu başında eğlendi.
Hazret-i Şuayb'ın kızları oradaydı.
Onlara yardım etti.
Koyunlarını suladı.
● ● ●
Kızlar eve döndüler.
Babalarına söylediler.
Şuayb Aleyhisselam “Onu çağırın, gelsin!” buyurdu.
Çağırdılar.
Gelince konuştu.
Kuvvetli ve emin/güvenilir bir kimse olduğunu anladı.
Koyunlarına çoban tuttu.
Bir kızını Ona verdi.
Gözü açılıp gençleşti.
● ● ●
Mekke’ye gitti.
Orada yerleşti.
Sonra vefat etti.
Zemzem kuyusuyla Makam-ı İbrahim arasında defnedildi.
Kimseyi kırmazdı.
Güzel konuşurdu.
Emr-i maruf yapardı.
Çok da namaz kılardı.
Allah korkusundan ağlardı.
Ağlamaktan gözleri zaifledi.
Ve görmez oldu.