“Kazeruni” diye meşhur olan Şeyh Ebu İshak hazretleri zamanında mücahitler Rumlarla yapılan bir harpte zor durumda kalmışlardı. Hemen bu büyük Velinin ruhaniyetinden yardım istediler.
● ● ●
O anda mescitteydi.
Âniden ayağa kalktı.
Asasını eline alıp hızla mescitten çıktı.
Atına atlayıp süratle uzaklaştı. Askerin gittiği tarafa yönelip sonra kayboldu. Tam bu anda mücahitler, heybetli bir süvarinin tozu dumana katmış geldiğini gördüler.
● ● ●
Onun yetişmesiyle Müslümanların kalplerine kuvvet verdi. İş tersine döndü ve müslümanlar galip geldi. Büyük Veli mescide döndü.
Ve yerine oturdu.
Geldiğini gördüler.
● ● ●
Ve kendisine “Efendim bu hâl nedir? Bir an mescitten çıkıp kayboldunuz, sonra geldiniz, merak ettik” dediler.
Mübarek yorgundu.
Onlara döndü ve:
"İslam ordusu küffarla çarpışıyordu. Bir ara zor duruma düşüp yardım istediler, yardıma gittim” buyurdu.
● ● ●
Çok hayret ettiler.
Günü ve saati kaydettiler.
İslam ordusu döndü.
Bu hâli sorduklarında şöyle anlattılar:
● ● ●
“Kâfirlerle savaşıyorduk.
Biz az, düşman kalabalıktı.
Bir yiğide yüz kâfir düşüyordu
Zor durumdaydık.
Hocamızı düşündük.
Ondan yardım istedik.
Anında gelip düşman saflarını darmadağın etti. Kâfir ordusu hezimete uğradı. Savaşı biz kazandık.”