Halife Hazret-i Ömer, bir gün Selman-ı Farisi’yi çağırıp:
"Seni İran'a vali tayin ettim. Hemen git, vazifeye başla. Ama Resûl-i Ekrem'in yolundan ayrılma!" buyurdu.
“Başüstüne!” dedi.
Vazifeye başladı.
Ancak bir ara ağrı sardı vücudunu. Tabip "Şam kilimi" kullanmasını tavsiye edince bir tane alıp serdi evine.
Fakat dedikodu çıktı.
Halifeye şikâyet ettiler.
Halife çağırdı kendisini. Maksadı, hakikati öğrenmekti. Selman-ı Farisi hazretleri doğruca Medine'ye, Halifeye geldi.
Ve huzuruna çıktı:
"Beni emretmişsin."
"Evet yâ Selman! Senden şikâyet var. Nedir o Şam kilimi meselesi?".
Cevaben:
"Ey Halife! Vücudumu ağrı sarmıştı. Doktor ‘Şam kilimi kullanırsan geçer’ dedi. O kilimi bu sebeple alıp evime serdim" dedi.
Halife dinleyip:
"Peki yâ Selman! Sen de benim bir kusurumu biliyorsan söyleyiver" dedi.
O “Estağfirullah" dedi.
Ve ardından:
"Emriniz üzerine arz edeyim ki zât-ı âlinizin de iki kat elbisesi varmış. Hâlbuki Resulullah’ın tek elbisesi olduğu sizce de malumdur" dedi.
Halife de:
"Evet yâ Selman! Vaktiyle iki elbisem vardı. Ama birini bir muhtaca verdim ve ‘Yâ Rabbî! Beni Resulullah’ın yolundan ayırma’ diye dua ediyorum” buyurdu.