Hazret-i Reyhane (radıyallahü anha), Efendimizin cariyesiyken Müslüman olan hanımlarındandır.
Efendimiz Hendek Savaşı'ndan sonra Benî Kureyza Yahudilerinin üzerine yürüdü.
Kale muhasara edildi.
Ardından fethedildi.
İçindeki Yahudiler, malları mülkleri, çocukları ve kadınlarıyla birlikte ganimet olarak alınıp Müslümanlar arasında taksim edildi. Hazret-i Reyhane esirler arasındaydı.
Ganimetler dağıtıldı.
Malların taksimi bitti.
Sıra esirlere geldi.
Paylaşmada Hazret-i Reyhane Efendimizin hissesine düştü.
Efendimiz Onu, kendi dîninde kalmak ve Müslüman olmak hususunda cebretmedi.
Serbest bıraktılar.
O da düşündü.
Ve Efendimize:
"Kendi dinimde kalmak istiyorum" dedi.
Efendimiz bu davranışıyla “İslam dînine girmek için zorlama yoktur" hükmünü bizzat tatbik etmişlerdir.
Daha sonra Hazret-i Reyhane'ye “Sen Allah’ın ve Resulünün yolunu tutmak ister misin. Ben böyle münasip görüyorum" buyurdular.
Hazret-i Reyhane:
"Evet isterim" dedi.
Efendimiz sevindiler.
Ve Onu azat ettiler.
Ardından kendileri bizzat mehir vererek nikâhlarına aldılar ve ayrı bir ev açarak hanımları arasına kattılar.