Hakk teâlâ hazretleri, Sevgili Habibi’ni her türlü zarar ve ziyandan korumuştur.
Şöyle ki:
Bir gün Efendimiz, sahrada bazı sahabilerle bulunurlarken abdest alacaklardı.
Ayakkabılarını çıkardılar.
Bir kenara koydular.
Sonra abdest aldılar.
Buraya kadar tamam.
Ancak abdest alıp tam ayakkabılarını giyeceklerdi ki bir kuş, yukardan âni bir iniş yaptı.
Ayakkabının birini kaptı.
Ve hızla havalandı.
Eshap bunu gördüler.
Ve çok merak ettiler.
Resûl-i Ekrem de merak edip kuşun peşinden bakıyordu ki ayakkabının içinden bir yılanın yere düştüğünü gördüler.
Kuş, vazifesini yapmıştı.
Âni bir dalış daha yaptı.
Ayakkabıyı yerine bıraktı.
Ve tekrar havalandı.
● ● ●
Sa'd bin ebi Vakkas (radıyallahü anh), keskin nişancıydı.
Oku hiç şaşmazdı.
Hedefini bulurdu.
Zira Efendimiz onun hakkında “Yâ Rabbî! Sa'dın okunu hedefinden saptırma” diye dua buyurmuşlardı.
Dua eden Efendimizdi.
Kabul olmaz mı?
Attığını vuruyordu artık.
Uhud cengiydi.
Her oku çekişte:
“Bu, senin okun yâ Rabbî! Senin düşmanlarına atıyorum. Sen isabet ettir” derdi.
O gün her fırlattığı ok, bir kâfiri cehenneme göndermişti.