Resulullah Efendimiz Medine’de, Mescid-i şerifi bina etmek istediler. On binden ziyade taş toplanmıştı.
Resûl-i Ekrem Efendimiz kalktı.
Mübarek ellerine bir taş aldı.
Hazret-i Sıddık’a:
“Sen de bir taş al” buyurdu.
Hazret-i Ömer’e:
“Sen de bir taş al” buyurdu.
Hazret-i Osman’a:
“Sen de bir taş al” buyurdu.
Ve Hazret-i Ali’ye:
“Sen de bir taş al” buyurdu.
Sahabe-i Kiram huzurda dururlardı.
Efendimiz, o taşı aldı.
Gereken bir yere koydu.
Hazret-i Sıddık’a:
“Yâ Eba Bekir! Taşını, benim taşımın yanına koy” buyurdu.
O da öyle yaptı.
Hazret-i Ömer’e:
“Yâ Ömer! Sen de taşını, Ebu Bekir’in taşının yanına koy” buyurdu.
O da emri yaptı.
Hazret-i Osman’a:
“Yâ Osman! Sen de taşını, Ömer’in taşının yanına koy” buyurdu.
O da taşını getirdi.
Ve o yere koydu.
Sonra Hazret-i Ali’ye:
“Yâ Ali! Sen de kendi taşını, Osman’ın taşının yanına koy” buyurdu.
O da taşını getirdi.
Emredilen yere koydu.
Efendimiz “Ey Eshabım! Bu taşların diziliş sırası, benden sonra halifelerimin, önce Ebu Bekir, sonra Ömer, sonra Osman, sonra Ali olacağına açık bir delildir” buyurdu.