Eshab-i kiramdan Hazret-i Sefine (radıyallahü anh) rivayet eder:
“Resul Aleyhisselam her sabah namazından sonra mübarek yüzünü Eshabına döndürüp ‘Bu gece rüya göreniniz varsa anlatsın’ buyururdu.
Gören varsa dinlerdi.
Ve tabirini yapardı.
Rüya gören yoksa, uygun bir mevzuda söyleşip kalkarlardı.
Bir gün yine sordular.
Rüya gören yoktu.
Resulullah Efendimiz:
‘Ey Eshabım! Bu gece ben acayip bir rüya gördüm’ buyurdular.
Ve şöyle anlattılar:
‘Gökten bir terazi asıldı.
İki büyük kefesi vardı.
Beni bir kefesine koydular.
Ebu Bekir’i ise diğer kefesine koydular.
İkimizi tarttılar.
Ben Ebu Bekir’den ağır geldim.
Sonra beni çıkardılar.
Yerime Ömer’i koydular.
Ömer ile Ebu Bekir’i tarttılar.
Ebu Bekir ağır geldi.
Sonra Ebu Bekir’i çıkardılar.
Yerine Osman’ı koydular.
Ömer’i Osman ile tarttılar.
Ömer ağır geldi.
Ömer’i çıkardılar.
Yerine Ali’yi koydular.
Osman’ı Ali ile tarttılar.
Osman ağır geldi.
Osman’ı o kefeden çıkardılar.
Sonra Ali’nin zamanından kıyamete kadar gelecek olan bütün ümmeti o kefeye koyup Ali ile tarttılar.
Ali cümlesinden ağır geldi.
Daha sonra o teraziyi gökyüzüne çektiler.”