Zahidlerden birinin "beş yüz dirhem" borcu olup bir türlü ödeyemiyordu.
Bu üzüntüyle gece yattı.
Rüyada Resulullah’ı görüp:
"Yâ Resulallah! Birine beş yüz dirhem borcum var ödiyemiyorum" dedi.
Efendimiz:
"Yarın Ebül Hasan Kisai'ye git, benim selamımı söyle. Sana beş yüz dirhem versin. Eğer inanmazsa, ona ‘Her gece yüz salevat okurken, dün gece unuttun’ de” buyurdu.
O anda uyandı fakir.
Nihayet sabah oldu.
Hemen o zata koştu. Kendini tanıtıp anlattı rüyasını. Ancak Ebül Hasan ona:
"Doğru söylediğini nerden bileyim?” dedi.
Fakir tenbihliydi.
"Resulullah ‘Eğer sana inanmazsa her gece yüz salevat okurken, dün gece unuttun diye söyle’ buyurdular” dedi.
Ebül Hasan bunu duydu.
Sevinçle doğrulup sordu:
"Bunu Efendimiz mi buyurdu?"
"Evet efendim."
Sevincinden kendini tahtından yere attı ve o sevinçle şükür secdesine vardı.
Secdeden kalktı.
Bin dirhem verip:
"Bu, Resulullah’tan selam getirdiğin için” dedi.
Bin dirhem daha verip "Bu da, ayak ücretin" dedi.
Beş yüz dirhem daha verip "Bu da, Resulullah’ın emrettiği para. Bir ihtiyacın olursa bana gel” dedi.
Ve iltifatlarla uğurladı kendisini.