Hacı Bayram-ı Veli hazretleri, Emir Sultan hazretleriyle görüşmeğe gitti bir gün. O gün, Emir Sultan’ın harabe evi tamir ediliyordu.
Ustalar çalışıyor, koca koca kalasları yukarı taşıyorlardı. Derken bir kalası aşağı düşürdüler. Altta ise çocuklar oynuyordu.
Emir Sultan bunu gördü.
İçinden dua etti o arada.
Kalas, kalakaldı havada. Bir müddet öylece durdu. Sonra yavaşça süzüldü zemine. Sessizce ve zarar vermeden.
Hacı Bayram-ı Veli:
“Kerametinizle çocuklar kurtuldu" diye geçirdi içinden.
Emir Sultan ise:
“Hayır, onları Rabbimiz kurtardı” buyurdu.
● ● ●
Emir Sultan hazretlerinin bir talebesi şöyle anlatıyor:
“Ben, gençliğimde ne zaman bir Veli’yi işitsem hemen hizmetine koşar ve bunu büyük kâr sayardım.
Çünkü veli zatların bakışları bile devadır diye biliyordum. Bir gün de Sinan Halife ismini işitip koştum ve ‘Bana dua ediniz’ diye rica ettim.
Sordu bana:
‘Muradın nedir?’
‘Nefsimin şerrinden kurtulmak istiyorum’ dedim.
‘Öyleyse Emir Sultan hazretlerinin nurlu kabrinde dua et. Onun himmetiyle muradına kavuşursun’ buyurdu.
‘Peki efendim’ dedim.
Ve o kabre vardım.
Rabbime yalvardım. Azgın nefsim yola geldi. Hasıl oldu muradım.”