Emir Sultan hazretlerinin bir yay’ı ile bir ok’u vardı ve yayına koyduğu bir ok, “kırk ok” olarak çıkar ve bulurdu hedefini.
Bir gün şeyhülislamla dolaşırken bunları getirtti.
Ve ona uzatıp:
“Al bunu, doğuya doğru at! Ok nereye düşerse mezarımı o yere kazarsınız!” buyurdu.
Şeyhülislam aldı.
Ve çekip fırlattı.
Ok tam şimdiki türbesinin bulunduğu yere düştü. Vefat edince, o yere defnettiler.
Ve türbe yaptılar.
Usta, yakınlarına:
“Türbeyi yaparken, hep kendisinden talimat alıyordum. Şöyle ki, rüyama girip ‘Şurası şöyle olsun! Burasını böyle yap’ derdi, ben de öyle yapardım” dedi.
● ● ●
İznik’te, bu zatı çok seven biri, bu büyük veli’nin kabrini ziyaret için Bursa’ya geldi bir gün.
Türbedara:
“İzin verirseniz, bu türbede uzun müddet kalmak istiyorum” dedi.
Türbedar:
“İstediğin kadar kalabilirsin” dedi.
Fakat iki gün sonra ayrıldı birden.
Türbedar sordu:
“Hani uzun kalacaktın.”
“Evet, niyetim öyleydi.”
“Peki niçin erken gidiyorsun?”
“Kavuşmak istediğim bir muradım vardı. Yıllardır dua ediyor, yine kavuşamıyordum. Bunun için uzun müddet kalacağımı zannetmiştim.”
“Şimdi kavuştun mu?”
“Evet, Emir Sultan hazretlerini vesile ederek dua edince çabucak kavuştum muradıma” dedi.