Amr bin As hazretleri (radıyallahü anh) şöyle anlatıyor:
“Resulullah Efendimiz bir gün bana, ‘Elbiseni giy, silahını kuşan ve bana gel’ diye haber gönderdi.
‘Başüstüne!’ dedim.
Huzuruna koştum.
Varınca bana bakıp ‘Yâ Amr! Seni askerle filan kavmin üzerine üzerine göndermek isterim. Allah sana selamet versin, inşallah bol ganimet ve malla dönersin’ buyurdu.
Ben bu emri aldım.
Kendilerine dönüp:
‘Ey Allah'ın Resulü! Ben, mal ve para için değil, İslam'a olan rağbet ve arzumdan dolayı Müslüman oldum’ dedim.
Buna sevindiler.
Ve tebessümle:
‘Yâ Amr! İyi mal, iyi kimseye ne güzel yakışır’ buyurdular.
● ● ●
Yine Amr bin Âs (radıyallahü anh) naklediyor: “Bir kişi Resulullah’a geldi ve ‘Yâ Resulallah! Amellerin içinde en kıymetli olanı hangisidir’ diye sordu.
Efendimiz:
‘En kıymetli amel, Allahü teâlâya iman edip kalp ile tasdik etmek, Onun yolunda cihad etmek ve Hacc-ı mebrur yapmaktır’ buyurdu.
O kişi sordu:
‘Başka var mı yâ Resulallah!’
Resul-i Ekrem:
‘İnsanlara yumuşak söylemek, fakirlere yemek yedirmek, sevdiği şeyleri seve seve vermek ve güzel ahlak kıymetli amellerdendir’ buyurdular.