Mümin kabre konunca Münker ve Nekir meleklerinin suallerine cevaben ‘Rabbim Allah, dinim İslâm ve Peygamberim Hazret-i Muhammed'dir’ der.
Melekler bunu işitir.
‘Doğru söyledin’ derler.
İşte bu, Allahü teâlânın ‘Allah, iman edenlere, dünyada ve âhiret hayatında o kararlı sözlerinde sebat ihsan eder’ buyurduğu sözün mânâsıdır.
Sonra bir kimse gelir.
Yüzü gayet güzeldir.
Ve güzel kokuludur.
O mümine yanaşır.
Ve ‘Nimetleri devamlı olan Allahü teâlânın cennetiyle seni müjdelerim’ der.
O mümin sevinir.
O kimseye döner.
Ve ‘Allah sana hayırlı karşılıklar versin, sen kimsin?’ diye sorar.
Zira merak etmiştir.
O kimse cevap verip;
‘Ben, senin dünyadayken yaptığın iyi amellerinim. Sen Allah'ın emirlerine uyup Onun kullarına iyilik ettiğin için Allahü teâlâ seni bu güzel nimetlerle mükâfatlandırdı’ der.
O kimse gider.
Başkası gelir.
Ve ‘Buna, cennetten döşek getirin ve cennetten kabrine bir kapı açın!’ der.
Bir döşek getirilir.
Ve bir kapı açılır.
O mümin sevinir.
Ve ‘Yâ Rabbî! Kıyamet çabuk kopsa da bir an önce aileme ve çocuklarıma kavuşsam’ der.