Bir kâfir ölüp kabre girdiğinde çirkin elbiseli ve pis kokulu biri gelir yanına.
Onu görüp iğrenir.
Vena halde bunalır.
Ve o kişiye ‘Allah senin cezanı versin, sen de kimsin?" der.
O kimse de;
‘Ben, senin dünyadayken yaptığın çirkin ve fena amellerinim. Sen, Allah’a inanmaz, Onun Peygamberini tanımaz, Müslümanları sevmezdin. İşte bugün Allahü teâlâ bu küfrünün cezasını sana çektirecek’ der.
Sonra bir melek gelir.
Hem kördür hem sağır.
Aynı zamanda dilsizdir.
Bu melek onu yakalar.
Onun için demirden bir tokmak hazırlanır.
Öyle ki, bütün insanlar ve cinler toplansalar onu yerinden kaldıramazlar.
Dağlara vurulsa kül eder.
Bununla ona vurur.
O, ölür ve tekrar dirilir.
Yine şiddetle vurur.
Tekrar ölüp dirilir.
Ve öyle bağırır, öyle feryat eder ki insan ve cinden başka yeryüzündeki bütün canlılar onun bağırmasını işitirler.
Ve bir melek gelir.
Diğerlerine döner.
Ve ‘Bunun mezarına ateşten iki demir levha getirin ve kabrinden cehenneme bir kapı açın!’ der.
Hemen getirirler.
Kabrine döşerler.
Sonra bu kâfirin kabrinden cehenneme bir kapı açılır.”