diğerine “Var mısın, şu koyunlardan birini kesip yiyelim” dedi.
Öbürü “Olmaz!” dedi.
“Neden?”
“Sorarsa ne diyeceğiz?”
“Zehirli ot yiyip öldü, deriz.”
“Ama Allah ona bildirir” dedi.
Böyle dediyse de, dinlemedi.
Bir koyunu kesti.
Ve etinden yedi.
Birkaç gün sonra da geldi bu velinin huzuruna. O gelince, Seyyid Fehim sordu hizmetçisine:
“Hacı Ömer, kaç türlü velî vardır?”
“Siz daha iyi bilirsiniz efendim.”
Buyurdu ki:
“Ey Hacı! Bu veliler mesela bir zararlı ağaç görseler, bir kısmı dallarını budar, bir kısmıysa gövdesinden keser. Ama öyle veliler de vardır ki onu kökünden söküp ortadan kaldırırlar” buyurdu.
Çoban bunu duydu.
Ve içinden “Tamam, o zararlı ağaç benim. Siz de üçüncü grup velilerdensiniz ve benim zürriyetimi kestiniz” dedi.
Aradan az bir zaman geçti.
Zürriyeti kesildi çobanın.
● ● ●
Bir gün de üstadını ziyarete gitmişti.
Sordu üstadı:
“Fehim, bize ne hediye getirdin?”
“Sizde olmayan, bendeyse çok olan şeylerden getirdim” dedi.
“Neymiş bunlar yâ Fehim?”
“Özür, günah, yokluk ve ihtiyaç efendim” dedi.