Cabir bin Abdullah (radıyallahü anh) bir ara çok borçlanmıştı.
Alacaklıları sıkıştırıyordu.
Ne yapacağını şaşırdı.
Efendimize geldi ve huzuruna girip "Çok borçlandım yâ Resulallah! Ödeyemiyorum" diye arz etti.
Efendimiz sordular:
"Neyin var dünyalık?"
"Bir hurma bahçem var, onun da mahsulü bir öbektir yâ Resulallah! Bütün borçlara yetmiyor” dedi.
Buyurdular ki:
"Bütün alacaklıları çağır!”
O da gidip çağırdı.
Hepsi gelip toplandılar.
Efendimiz, her birine o öbekten ölçüp ölçüp verdiler. Tamamı ödendi borçların. Ama hurma öbeği hiç eksilmedi. Aynen duruyordu.
● ● ●
Efendimiz (aleyhisselâm) bir gün mescid-i şerifte Eshabına namaz kıldırıyordu. Namaz dört rekâtlı idi. İkinci rekâtında selâm verdiler.
Eshap merak etti.
Bir sahabi "Yeni vahiy mi geldi yâ Resulallah?" dedi.
Efendimiz "Hayır" buyurdu.
O sahabi "İkinci rekâtta selâm verdiniz de onun için sormuştum yâ Resulallah” dedi.
Efendimiz kalktılar. Namazı dörde tamamlayıp selâm verdiler.
Hazret-i Ebu Bekir;
"Efendimizin o gün yanılıp iki rekât kıldıkları o namazla, bütün ibâdetlerimi değişir, kârlı çıkarım" buyururdu.