Alaeddin Konevi hazretleri evliyanın büyüklerindendir.
Konya’da doğdu.
Şam'da vefat etti.
Anlatıldığına göre bir terzi ziyaretine geldi bu büyük zatın.
Oturup sohbet ettiler.
Terzi, bir ara “Efendim, Azrail Aleyhisselâm geldikten sonra tövbe etsek kabul olur mu?” diye sual etti.
O da, ona sordu:
“Senin mesleğin nedir?”
“Terziyim efendim.”
“Peki terzilikte en kolay şey nedir?”
“Kumaş kesmektir.”
“Ne zamandan beri kumaş kesiyorsun?”
“Yirmi senedir.”
“Pekâlâ, ölüm meleği ruhunu almaya geldiğinde kumaş kesebilir misin?”
Adamcağız biraz düşünüp “Hayır hocam, o kritik anda mümkün değil” dedi.
Büyük Velî de;
“Yirmi yıldır yapmakta olduğun bir şeyi o kritik anda yapamazsan, hiç yapmadığın bir şeyi nasıl yapabilirsin, bu mümkün mü?” buyurdu.
Adam ikna olmuştu.
“Haklısınız hocam” dedi.
Mübarek zat;
“Öyleyse tövbeyi son nefese bırakma... Şimdiden yap ki ağzın alışsın. Ölürken de zor gelmesin” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de “Allahü teâlânın emrlerine uyan bir mü’mine, ölümden dahâ sevinçli birşey olmaz. Çünkü ölüm, dostu dosta kavuşduran bir köprüdür” buyurdu.