Ali Semerkandi hazretleri âlim ve velidir. Ankara'nın Çamlıdere beldesinde yaşar.
Oranın halkını irşat eder.
Ancak halk fakirdir...
Hayvancılıkla geçinirler ve bir çobana ihtiyaçları vardır. Büyük velî bunu sezer ve “Ben size çobanlık yaparım” der.
Onlar sevinirlerse de “Sana verecek paramız yok” derler.
“Olsun, mühim değil” buyurur.
“Parasız yapar mısın yani?”
“Tabii dua edin, kâfi.”
Köylüler “Tamam” der ve hayvanlarını getirip teslim ederler.
Akşam hayvanlar geri döndüğünde memeleri dolu doludur .
Halk bunu görür.
Ve “Bu zat bize benzemiyor” derler.
● ● ●
Bir yaz günü, Ankara-Çamlıdere beldesinde kadınlar tarlada çalışmakta, Ali Semerkandi hazretleriyse sığır otlatmaktadır kırlarda.
Ancak namaz vakti geçmek üzeredir.
Mübarek abdest almak ister.
Ama su yoktur.
Ne yapsın?
Asâsını yere vurur.
Ve “Ey su! Çık yerden” buyurur.
O anda gövde kalınlığında bir su çıkar.
Ve süratle akmaya başlar.
Kadınlar telâşlanır.
Ve “Bu su da nerden çıktı, ekinler zarar görecek” derler.
Büyük velî bunu işitir ve suya doğru dönüp “Ey su! Şöyle belli belirsiz ak” diye seslenir. O anda suyun hızı kesilir.
Öyle ki, aktığı belli belirsizdir.