Ali Semerkandi hazretleri zamanında Bursa'da bir çekirge âfeti zuhur eder.
Ve hububata çok zarar verir.
Önüne geçmeye uğraşılır.
Ama netice alınamaz.
Âlim ve velilere haber salınır.
Ve buna çareler sorulur.
Ali Semerkandi hazretlerine de biri gelir.
Durumu kısaca arzeder.
Ve hürmetle sorar ki:
“Hocam çare nedir?”
Mübarek zat, asâsıyla çıkardığı su’dan ona biraz verir ve “Bu sudan serpin. Haşarattan eser kalmaz” buyurur.
Denileni aynen yaparlar.
Hakikaten tesir eder.
Çekirgeler orayı terkeder.
Padişah çok sevinir.
Ve Ali Semerkandi hazretlerini Bursa'ya davet eder.
Gelince bizzat karşılar.
Hürmetle içeri alır.
Oturup sohbet ederler.
Büyük velî sonra “Bana müsade” der ve gitmek için izin ister.
Padişah “Az daha kalsaydınız hocam” diye teklif eder.
“Mazur görün sultanım” der.
Ve gitmek ister.
Padişah “Pekâlâ, bir emriniz varsa lütfen söyleyin” der.
Büyük zat cevaben “Çamlıdere insanı fakirdir Sultanım. Onlara bir ihsanda bulunsanız... Mesela askerlikten af ve vergiden muaf olsalar” buyurur.
Padişah “Emriniz olur” der.
Ve bir ferman yazdırıp arz eder.