Peygamber Efendimiz bir gün müşriklerden bir kadınla karşılaştı.
Kucağında bebek vardı.
Tam Resulullahın yanından geçerken bebek dile gelip "Esselâmü aleyke yâ Resulallah!" dedi.
Efendimiz durdu.
"Aleyküm selâm" buyurdu.
Ve sordu o bebeğe:
"Peygamber olduğumu nasıl bildin?"
"Hakk teâlâ bildirdi. Cebrail de yanımdadır. Yâ Resulallah! Dua et, cennette senin hizmetçin olayım” dedi.
Efendimiz kırmadılar.
Ve "Peki olur" buyurdular.
Bebek sevindi ve "Yâ Resulallah! Sen Allah’ın kulu ve Peygamberisin. Ne mutlu sana iman edene. Yazıklar olsun seni inkâr edenlere" dedi.
Efendimize baktı.
Sonra "Allah!" dedi.
Ve ruhunu teslim etti. Kadın, Efendimize düşmandı. Bu olanları görünce kalbi İslâm’a döndü ve Resulullaha olan düşmanlığı "sevgi"ye dönüştü.
Şehadet'i söyledi.
Müslüman oldu ve "Yâ Resulallah! Sana düşmandım. Ama şimdi her şeyden daha çok seviyorum" dedi.
Efendimiz;
"Müjdeler olsun. Senin için cennetten kefen getirildi” buyurdular.
Kadın, bütün hücreleriyle "Allah!" dedi ve ruhunu teslim etti. Namazlarını kılıp aynı kabre defnettiler.