Resulullah Efendimiz, Eshabtan İbni Tiha'yı ziyarete gittiler.
İbni Tiha çok sevindi.
Aynı zamanda üzüldü.
Zira ikram edecek bir şeyi yoktu. Efendimiz, bahçede kuru bir hurma ağacı gördüler.
Ve seslendiler:
"Yâ İbni Tiha!"
İbni Tiha koşarak geldi:
"Buyurun yâ Resulallah!"
"Şu ağaçtan hurma toplamaya izin var mıdır?"
İbni Tiha üzgündü...
"O, kuru bir ağaçtır yâ Resulallah!" dedi.
Efendimiz "Olsun, sen bana biraz su getir" buyurdular.
Koşup getirdi.
Efendimiz, o sudan biraz içip kalanı o ağacın dibine döktüler. Kuru ağaç, hurmayla doldu bir anda... Hem yediler, hem de dağıttılar.
● ● ●
Bedir’de kılıcı kırıldı Hazret-i Ukaşe'nin.
Hemen Efendimize koştu.
Ve heyecanla "Kılıcım kırıldı yâ Resulallah!" dedi.
Efendimiz etrafa baktı.
Bir hurma dalı gördü.
Eğilip onu aldılar ve ona uzatıp "Al, bununla savaş!" buyurdular.
O sahabi hiç şaşırmadı.
"Bununla nasıl savaşılır?" demedi.
Dalı eline aldı.
Ve düşmana daldı. O dal, “kılıç" oldu birden ve onlarca başı ayırdı gövdesinden.