Ebu Hureyre (radıyallahü anh) anlatır: “Bir gün Efendimize bir kâse süt hediye getirildi.
Ben o gün çok açtım.
Resulullah bana döndü ve ‘Eshab-ı Soffa’yı çağır!’ buyurdu.
‘Başüstüne’ deyip çıktım.
Giderken ‘Bu sütün hepsi ancak bana yeter’ diye kalbimden geçti.
Eshab-ı Soffa'yı çağırdım.
Yüz kişi kadar geldiler.
Resulullahın emriyle o süt kâsesini alıp her birine ayrı ayrı verdim.
Hepsi doyasıya içti.
Süt hiç eksilmedi.
Resulullah bana döndü ve ‘İkimiz kaldık, sen de iç’ buyurdu.
Biraz içtim.
‘Yine iç’ buyurdular.
Tekrar içtim.
‘Yine iç’ buyurdular.
Tekrar içtim.
Öyle ki, içecek hâlim kalmadı.
Sonra Resulullah içti.”
● ● ●
Ebu Hureyre (radıyallahü anh) rivayet ediyor ki “Bir kişi Peygamberimize gelerek ‘Ey Allah’ın Resulü! En evvel kime iyilik edeyim?’ diye sordu.
‘Annene’ buyurdu.
‘Sonra kime?’ dedi.
‘Annene’ buyurdu.
‘Sonra kime?’ dedi.
‘Annene’ buyurdu.
‘Sonra kime?’ dedi.
Efendimiz, bu defa ‘Babana’ buyurdu.”