Sevgili Peygamberimiz Enes bin Mâlik için “Yâ Rabbî! Bunun malını çoğalt, ömrünü uzun et, günahlarını affeyle” diye dua buyurmuşlardı.
O günden itibaren Hazret-i Enes’in malı çoğaldı. Kısa zamanda zengin oldu.
Ömrü uzun oldu.
Yüz yaşını geçti.
Bir gün açtı ellerini.
“Yâ ilâhî! Habibinin, hakkımda ettiği üç duadan ikisi kabul oldu. Üçüncüsünü bekliyorum” diye yalvardı. Üçüncüsü, günahlarının affedilmesiydi.
O an bir ses duydu.
Gaipten geliyordu.
Ve “Üzülme yâ Enes! Bütün günahların affolundu” diyordu.
● ● ●
Enes bin Mâlik (radıyallahü anh) anlatıyor:
“Efendimiz (aleyhisselâm), Eshabının yanına gelseydi, oturan sahabiler ayağa kalkmazlardı.
Neden?
Çünkü kalkmalarını istemezdi. Onu üzmemek için böyle davranırdı.
● ● ●
Ayrıca Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) baş köşeye geçip oturmaz, boş gördüğü yere otururdu.”
Yine Enes bin Mâlik;
“Resulullaha on sene hizmet ettim. Bu on sene içinde Onun bana hizmeti, benim Ona hizmetimden daha çoktur” demiştir.