Hakk teâlâ, Mûsa Aleyhisselâm’a "Bana yakın olmak ister misin?" diye sordu.
"İsterim yâ Rabbî!" dedi.
Hakk teâlâ "Öyleyse Habibim Muhammed’e çok salevat söyle" buyurdu.
Mûsa Nebi sordu:
"Yâ Rabbî! Muhammed kim ola ki sana böyle yakındır?"
Buyurdu ki:
"Eğer o olmasaydı, kâinatta hiçbir şeyi yaratmazdım.”
Sordu yine:
"Yâ Rabbî! Senin katında ben mi daha sevgiliyim, yoksa O mu?"
Buyurdu ki:
"Sen benim Kelîmimsin, O ise Habîbimdir. Elbette Habib, Kelimden sevgilidir.”
● ● ●
Kıyamet günü, ümmet-i Muhammed'den bir kişinin hesabı görülür. Günahı ağır gelir ve melekler onu cehenneme götürürler. O başlar ağlamaya.
Sorarlar ki:
"Niçin ağlıyorsun?”.
O kişi "Rabbim beni cehenneme atmaz zannederdim. Çünkü ben, Muhammed ümmetindenim” der.
O an Resulullah gelir.
Cebinden bir kâğıt çıkarıp sevap kefesine bırakır. Kâğıtta, o kişinin Efendimize okuduğu salevatlar vardır.
Sevap kefesi ağır gelir.
Hakk teâlâ "Ey melekler! Kulumu cennete iletin” buyurur. Melekler, onu cennete iletirler.