Bilâl-i Habeşi hazretleri Peygamberimizin yaptığı bütün savaşlara katıldı. Bedir Savaşı’nda, önceden kendisine çok eza ve cefa eden Ümeyye bin Halefi öldürdü.
Mekke fethedildi.
Resulullah ona;
“Ezan oku!” buyurdu.
Kâbe'de ilk ezanı o okudu.
Onun tatlı ve gür sesiyle tekbir sedaları dalga dalga Mekke semalarında yayıldı.
Bunu işiten sahabiler sevinçten ağlayıp gözyaşı döktüler!
Efendimiz vefat etti.
Artık ezan okumadı...
Onun hasretiyle yanıp tütüyor ve gözyaşı döküyordu. Medine'de duramadı. Şam'a gitmek istedi. Hazret-i Ebu Bekir "Kal, gitme!" dedi.
O ise cevaben;
"Yâ Eba Bekir! Sen beni âzât etmemiş miydin? Eğer kendin için âzât etmişsen kalayım, Allah için âzât etmişsen izin ver gideyim" dedi.
O zaman kabul etti.
O da Şam'a gidip orada yerleşti.
Sonra Kudüs'e gitti.
Orada yerleşti.
Burada Hazret-i Ömer, Bilâl-i Habeşi'ye ezan okumasını rica etti. Hazret-i Ömer'i kıramayıp ezan okudu.
Eshap bunu duydular.
Gözyaşlarına boğuldular!
Zira o sesi işitince Sevgili Peygamberimizin zaman-ı saadetini hatırlamışlardı...