Abdurrahman Tırsi hazretleri İznik'te yaşıyan bir Allah dostu’dur. O devirde bir genç iftiraya uğradı. Yakalanıp cezası verilecekti hemen.
Ne yapsın garip?
Düşündü, taşındı.
Ve gidip sığındı bu zatın hanesine. Derken memurlar geldiler o eve.
Hızlı hızlı çaldılar kapıyı.
Mübarek zat, o gence “Korkma evlâdım, onlar seni göremezler” dedi.
Sonra açtı kapıyı.
“Buyurun, ne istiyorsunuz?”
“Efendi Baba, bir suçlu arıyoruz, senin evine girdiğini öğrendik” dediler.
Büyük velî sakindi.
“Buyurun girin. Bulursanız alıp götürün tabii.”
Adamlar bir hışımla girip aradılar her yeri.
Ama göremediler. Hâlbuki aradıkları genç oturmaktaydı aynı odada.
Geldikleri gibi döndüler tabii.
● ● ●
Bu zât bir gün talebelerine “Başarı nedir, biliyor musunuz? diye sordu.
“Bilmiyoruz” dediler.
“Asıl başarı, öldükten sonra işe yarayan şeydir” buyurdu.
Ve îzah etti:
“Bir şey âhirette işe yaramayacaksa ona başarı denmez. Başarılı insan, kendisini ateşten koruyandır. Kendisini ‘Cehennem ateşi’nden koruyamayan insan ne yaparsa yapsın muvaffak olmuş sayılmaz.