Efendimizin âzâtlı kölesi Zeyd bin Harise (radıyallahü anh), bir defa kira ile katırcı tutup sefere çıktı.
Medine'den ayrılıp vurdular sahraya...
Şehirden iyice uzaklaşınca katırcı asıl yüzünü gösterip Hazret-i Zeyd'i öldürmeye kalkıştı!..
Zeyd bin Harise;
"Dur!.." dedi ona.
Biraz mühlet istedi.
● ● ●
Katırcı sordu:
"Ne yapacaksın?"
"Şuracıkta iki rekât namaz kılayım, sonra öldür" dedi.
Adam kabul edince namaza durdu.
Selâm verdi.
Açtı ellerini...
Ve içinden "Yâ Rabbî! Resulünün hürmetine kurtar beni bu adamın şerrinden" diye dua etti.
Yalvardı Rabbine.
● ● ●
O esnada biri geldi.
Kılıcı da belindeydi.
Çekti kılıcı, öldürdü katırcıyı.
Hazret-i Zeyd, “ilâhi yardım”ın geldiğini anlamıştı.
Şükretti Rabbine.
Ve sordu o gelene:
"Siz kimsiniz?”
O gelen kişi;
"Ben, yedinci kat gökte vazifeli bir meleğim. Sen dua ettiğinde yerimdeydim. Rabbimin emriyle bir anda geldim... Biz her şekle girer, insanlara yardım ederiz"