03 Ocak 2015
Abdüllatif Uyan

Müşriklerden çok eziyet gördü

Zeyd bin Harise (radıyallahü anh) Mekke'deyken müşriklerin pek çok eziyet ve cefalarına, zulümlerine maruz kaldı!
Sevgili Peygamberimiz, Taif halkını İslâmiyet’e davet için Taif'e gitti.
O da yanındaydı.
Birlikte gitmişlerdi.
Halkı imâna davet etti.
Ama kimse inanmadı.
Hiç ilgilenen de olmadı.
Hatta alaya aldılar.
Ve hakaret ettiler.
Bir ay içinde hiç kimse imân etmeyince ikisi birlikte oradan ayrıldılar.
● ● ●
Ancak nasipsiz Taifliler, arkalarından gidip onları yuhaladılar!
Çocuklar taşa tuttular!
Efendimizin mübarek ayakları yaralandı!
Zeyd'in başı kanadı.
Kan revan içinde kaldı!
Zira Hazret-i Zeyd (radıyallahü anh), Peygamber Efendimize siper oluyordu.
● ● ●
Atılan taşlardan Onu korumak için, bir önüne geçiyor bir arkasına; bazen sağına, bazen de soluna geçiyordu.
Ve Ona siper oluyordu.
“Resulullaha bir şey olmasın da bana olsun” diyordu.
Çok yaralar aldı.
Bedir Harbi’nden Mute Harbi’ne kadar Peygamber Efendimizin bulunduğu bütün gazvelere katıldı.
Birçoğunda da “kumandanlık” yaparak şecaati ve kahramanlığıyla diğer mücahit gazilere örnek oldu.