Devs kabilesinin reisi Tufeyl, hicretten önce Mekke’de imâna gelmişti. Kavmini imâna davet için Resulullah’tan bir alâmet, işaret, keramet istedi.
Efendimiz kabul buyurdu.
Ve ellerini açıp;
“Yâ Rabbî! Buna bir keramet ihsan eyle” diye dua etti.
Duası kabul oldu.
Şöyle ki; Tufeyl kabilesine gidince iki kaşı arasında bir “nur” parlamaya başladı.
● ● ●
Tufeyl bunu gördü.
Ve ellerini açıp:
“Yâ Rabbî! Bu nûru yüzümden başka yere naklet” diye dua etti.
Duası kabul edildi.
Nur yüzünden gitti.
Kamçısına geçti.
Ve kamçının ucunda “kandil” gibi parladı.
Kabilesi bunu gördüler.
Böylece Tufeyl’e inanıp topluca imânla şereflendiler...
● ● ●
Bir kimse de sol eliyle yemek yiyordu.
Efendimiz onu görüp;
“Sağ elinle ye!” buyurdu.
O kimse:
“Sağ elim hareket etmiyor” dedi.
Halbuki hareket ediyordu.
Bilerek yalan söylemişti…
Efendimiz:
“Sağ elin hareket etmesin!” buyurdu.
Bu duası kabul olundu.
Sağ eline bir şey oldu.
O elini ağzına götüremiyordu.
Hem de ölünceye kadar...