Abdürrezzak Ali Efendi, 1842 de Erzurum'da doğdu. Türbesi, Adana'nın İsmailiye köyündedir. Talebesinden biri bir gün bu zatın huzuruna gelip;
“Hocam, uzun bir sefere çıkıyorum. Duanızı almaya geldim” dedi.
Hocası da cevaben;
“Selâmetle git evlâdım... Yolda bir sıkıntıyla karşılaşırsan bizi hatırla” dedi.
Genç talebe;
“Başüstüne hocam” dedi.
Ve ertesi gün yola çıktı...
Bir müddet gitmişti ki ıssız bir yerde vahşi hayvanlar çıktı önüne... Ne bir ağaç vardı etrafta, ne de bir çukur.
Delikanlı çaresizdi.
O ara hocasını hatırladı… "Bir sıkıntıya düşersen beni hatırla" buyurmuştu ya... O da açtı ellerini “Yâ Rabbî! Hocamı imdada gönder bana” diye yalvardı. O anda hocası belirdi önünde.
Gayet heybetliydi!
Aslanlar tam saldırıyordu ki bu Allah adamını görünce büktüler boyunlarını.
Ve sessizce uzaklaştılar.
Âdeta birer suçlu gibi.
Yolcu kurtulmuştu... Hocasına teşekkür etmek istedi ama göremedi onu bir daha.
Kaybolmuştu gözden...
Kendi kendine;
"Şükürler olsun yâ Rabbî! Hocamın sayesinde kurtardın beni o vahşilerden" diye söylendi.
Seferden döndü.
Ve hocasını görmeye gitti. Tam bu hadiseden bahsedecekti ki hocası;
“Sus! O meseleyi unut” buyurdu.