Hazret-i Ebu Seleme'nin ölümü hakkında, hanımı Ümmü Seleme (radıyallahü anha) şöyle anlatır:
“Ebu Seleme vefat ettiği zaman kendi kendime ‘Gurbet ilde ölen bir gariptir. Ona dillere destan olacak bir ağlayışla ağlayacağım!’ dedim.
Ve kendimi hazırladım.
Çok ağlayacaktım.
O ara Efendimiz geldi.
Beni görünce;
‘Sen Allahü teâlânın şeytanı çıkarmış olduğu bir eve, onu tekrar sokmak mı istiyorsun?’ buyurdular.
Ben bu sözü işittim.
Ve bu fikrimden vazgeçtim.”
● ● ●
Ebu Seleme hazretlerinin fazileti, imânı uğrundaki gayreti ve fedakârlığı anlatılamayacak derecededir. Resul Aleyhisselâm onu çok severdi.
Sık sık ziyaret ederdi.
Hanımı, Ümmü Seleme’dir.
O şöyle bildiriyor:
“Ebu Seleme bir gün Resulullah’ın sohbet meclisine gitmiş ve buradan son derece sevinçli olarak dönmüştü.
Onu böyle görünce;
‘Niçin neşelisin?’ dedim.
Bana dedi ki:
Efendimizden işittim. ‘Bir Müslüman bir belâya uğrar da (İnna lillahi ve inna ileyhi raci’un) der ve sonra (Ey Rabbim! Bu uğradığım musibetin mükâfatını ihsan et ve beni ondan daha hayırlısına kavuştur) diye dua ederse Allahü teâlâ onun duasını kabul eder’ buyurdular.