İslâm âlimlerinin büyüklerinden İkrime hazretlerinin, yevmiyeyle çalışan bir işçisi vardı. Akşam talebesine;
“Buna fazla ücret ver" dedi.
O da ücretinden fazla verdi.
Ama işçi almadı.
Ve ayrılıp gitti...
Hazret-i İkrime;
"Arkasından yetiş, şimdi alır" dedi.
Dediği gibi işçi parayı aldı.
Talebe, merak etti bunu.
Hikmetini sorunca şöyle izah etti:
“Önce umuyordu.
Onun için almadı.
Alsaydı tevekkülüne zarar verirdi. Ama ayrılıp gidince “bu düşünce” onda yok oldu. Alması tevekkülünü bozmayacağı için aldı.”
Talebe sordu:
"Tevekkül nedir hocam?”
Cevaben;
"Tevekkül, rızkın Allah'tan olduğuna inanmaktır" dedi.
● ● ●
İkrime hazretlerinin bir sevdiği anlatıyor:
“Bu zat harikulâde hâller sahibiydi...
Şöyle ki;
Ona çok kere gaybdan rızk gelirdi.
Yanındakiler bunu açıkça görürlerdi.
Bir seccadesi vardı.
Onda namaz kılardı.
Başka şeye de yarardı.
Hizmetçileri ihtiyaç için para istediklerinde alacakları şeyleri onlara sorar, o kadar parayı seccadenin altından alır, onlara verirdi.
Başka zaman hizmetçiler seccadenin altına baktıklarında bir şey bulamazlardı.”