Mevlâna hazretleri bir gün dergâhında sohbet etmektedir ki içeri “üç kişi” girer.
Üçü de yeşil cübbe giymiş, nurani kimselerdir.
Hazret-i Mevlâna'nın karşısında edeple otururlar.
Alçak sesle bir şey sorarlar.
Hazret-i Mevlâna;
“Uygundur” der.
Bu cevabı alırlar.
Veda edip ayrılırlar.
Oğlu Sultan Veled, merakla sorar:
“O gidenler kimlerdi babacığım?”
Buyurur ki:
“Onlar ‘rical-i gaybden’di evlâdım... Halk arasında bunlara ‘kırklar’ denir.”
“Size ne sordular?”
“Kırklardan biri vefat etmiş, benden, bizim saka’yı istediler. Ben de ‘uygundur’ dedim” buyurur.
● ● ●
Bu zat bir sohbetinde;
“İyi Müslüman; önce dinini öğrenir, doğru anlar, öğrendiğiyle amel eder, bunları başkalarına da öğretmeye çalışır ve kimseyi incitmez” buyurdu.
Dinleyenler;
“Hiç namaz ve oruçtan bahsetmediniz” dediler.
Cevabında;
“Namaz ve oruç; kulluk vazifemizdir, elbette yapacağız. Ama şunu bilin ki; Müslümanlık; sadece namaz ve oruçtan ibaret değildir. Bunları yaptıktan sonra mühim olan, kimseyi incitmemektir” buyurdu.