Miktad bin Esved (radıyallahü anh), Eshab-ı Kiram’ın meşhurlarındandır. Hazret-i Ömer vefat edeceği zaman onu yanına çağırdı.
Hilâfet işini görüştü.
Vasıyette bulundu...
Ve kendisine;
"Yâ Miktad! Beni kabre koyduktan sonra şûrayı, danışma heyetini çağır ve onları bir evde topla. İçlerinden birini halife seçinceye kadar onları orada tut" emrini verdi.
O da hemen;
“Başüstüne” dedi.
Emri yerine getirdi.
Hazret-i Osman'ın halifeliği sırasında da ihtiyarlamış olduğu hâlde savaşlara katıldı.
Ömrünü savaş meydanlarında cihadla geçirip yetmiş yaşlarında Medine'de vefat etti...
● ● ●
Cenaze namazını Hazret-i Osman (radıyallahü anh) kıldırdı... Efendimiz, kumandanlarından olan Miktad bin Esved'i çok severdi.
Onun hakkında;
"Allah bana Eshabımdan dört kişiyi özellikle sevdiğini bildirip benim de onları sevmemi emir buyurdu. Bunlar; Ali, Miktad, Selman ve Ebu Zer'dir" buyurdu.
O da Efendimizi severdi.
Sohbetlerini dinledi.
Hadisler nakletti.
Bunlardan biri de;
"İnsanlar kıyamet gününde günahlarına göre tere batacaklardır. Ter, kiminin topuğuna kadar; kiminin dizlerine, kiminin beline, kiminin de ağzına kadar yükselir" hadîs-i şerifidir.