Sultan İkinci Murad Han, Hacı Bayram-ı Veli’yi çok sever, devlet işlerinden fırsat buldukça ziyaretine giderdi.
Bir gün yine gitti.
Şehzade Mehmed’i de götürdü.
O zaman dört yaşındaydı.
Sultan Murat, her İslâm padişahı gibi “İstanbul'u fethetmek" arzusundaydı.
Tek gayesi bu idi.
Hacı Bayram-ı Veli’ye;
“Efendim, İstanbul'u fethetmek, tek emelimdir. Bu diyarı ‘İslâm’ın nuruyla’ aydınlatmak, çan sesleri yerine, ‘ezan sesi’ duymak istiyorum” diye arz etti.
Mübarek zat da;
“Çok iyi olur” buyurdu.
Sultan sordu:
“Bu fetih bize nasip olur mu?”
Büyük veli;
“Cenâb-ı Hakk ömr-ü devletinizi payidar, bu hâlis niyetinizi mübarek eylesin. Ancak sen ve ben, bu fethi göremeyiz” buyurdu.
Sultan bu cevaba üzüldü.
Büyük veli devam etti.
Ve bir köşede oynayan "Şehzade Mehmed" ile "Molla Akşemseddini” ona gösterip “Onlar bu fethi görürler” buyurdu.
Sultan, sevindi o zaman.
Akşemseddin’i çağırdı.
Ve onu Şehzade Mehmed’e hoca tayin eyledi o gün.
Ayrıca o devrin en meşhur alimleri, velileri, şehzade Mehmed’e ders vermeye başladılar.
Tarihi, coğrafyayı iyi öğrendi.
Geçmiş hükümdarları okudu...
Ders ve ibret çıkardı kendine.
Hem kudretli bir askerdi.
Hem kültürlü bir insan.