Akşemseddin hazretleri, İstanbul’un manevi Fatihi'dir.
Babası Şeyh Hamza’dır.
O da büyük velidir.
Keramet sahibidir.
Şöyle ki;
O zamanlar o beldenin kabristanında “bir kurt” peyda olur.
Ne vakit bir kimse ölse,
Ve kabrine gömülse,
Kurt, gece gidip kabrini açar.
Ve ölüyü çıkarıp parçalar!
Bunu herkes bilir.
Ama mâni olamazlar.
Nihayet Şeyh Hamza vefat eder.
Namazını kılarlar.
Kabrine defnederler.
O gece aynı kurt gelir.
Ve mezarı eşelemeye başlar.
Bedenini çıkarıp parçalayacaktır güya.
Ama bunu Ona yapamaz.
Zira mübarek bedenine ulaşınca Şeyh Hamza tutar kurdun boğazını, sıkmaya başlar.
Kurt kurtulmaya çabalar.
Ama kurtulamaz.
Zira “mengene gibi” sıkılmaktadır kurdun boynu.
Az sonra canı çıkıp oraya serilir.
Ertesi gün insanlar ziyarete gelir.
Ancak hayrete düşerler ânında!
Zira bir "kurt ölüsü" vardır kabrin hemen yanında.
Şeyh Hamza'nın eli de dışardadır.
Eh, manzara her şeyi anlatmaktadır.
“Bu, Şeyh Hamza'nın bir kerameti” derler.
Ve hürmetle kolunu içeri çekerler.
İşte Akşemseddin hazretleri, “bu velinin oğlu”dur.