Padişah Sultan Ahmed Han, bir gece rüyasında bir küffar kralıyla güreşe tutuşmuş, ama kendisi sırtüstü yere düşmüştür.
Görünüşte korkunçtur.
Ama bu, “bir rüya”dır.
Ve her rüya tâbire muhtaçtır.
Acele bir mektup yazıp gönderir Hüdâyi hazretlerine.
"Rüyamızın tâbiri nedir?” diye.
Haberci, dergâha varır.
Kapı, vurmadan açılır.
Büyük zat, elinde “bir zarfla” çıkar.
Padişahın mektubunu alır.
Zarfı onun eline tutuşturur.
Ve “Bu, Padişahımızın mektubuna cevaptır” buyurur.
Mektup şöyle:
"İnsan vücudunda, en kuvvetli olarak ‘sırt’ yaratılmıştır. Cansızlarda ise ‘toprak’. Rüyada bu iki kuvvet bir araya gelmiştir ki bu da rüya ilminde ‘kuvvet’e işarettir. Yani padişahımız galip gelir demektir.”
Padişah bunu okur.
Vesveseden kurtulur.
Ve bu sevinçle;
“Hüdayi hazretlerine, ‘bin altın’ götürülsün!” diye emreder.
O an Hüdayi’nin hanımı;
“Ay efendi, yakında çocuğumuz olacak. Onu sarmak için bir bez parçası bile yoktur” diye yakınmaktadır beyine.
O anda kapıları çalınır.
Memur arz “bin altın”ı
Mübarek zat alır onu eline.
Getirip koyar hanımın önüne.
“Al hanım” buyurur. “İşte sana dünyalık. Padişah göndermiş, üzülme artık!”