Ahmed Mekkî Efendi hazretleri “rahmetullahi aleyh”, büyük âlim ve velî bir zattı.
Kadıköy müftüsüydü.
Bir gün müftülüğe bir zât geldi.
50'li yaşlardaydı.
Gâyet vakur ve heybetli bir kişiydi.
Seyyitlere benzettim.
Müftü Efendi'ye çok saygılı davranması dikkatimi çekti.
Bir miktar sohbet ettiler.
Sonra asıl geliş sebebini arz edip;
“Efendim, dînî konularda bir kitap hazırladım, şu anda baskıya hazır. Matbaaya vermeden önce tasvîbinizi ve duânızı almak istemiştim” dedi.
Ben işimi bırakıp dikkat kesildim.
Ne cevap verecekti acabâ?
Merak etmiştim.
Müftü Efendi;
“Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye kitâbı varken başka kitâba lüzum yok. Çünkü ben o kitâbı inceledim. Bir müslümana lâzım alan her şey var onun içinde” buyurdu.
Sonra ekledi:
“Yırt at o yazdıklarını!”
O heybetli zât;
“Peki efendim, nasıl emrederseniz” dedi.
Az daha sohbet ettiler.
Sonra o zât izin aldı.
Müftü Efendinin elini öptü.
Ve ayrıldı.
O günü hiç unutamıyorum.
Bana çok tesîr etmişti.
Ancak o zâtı merak etmiştim.
Sordum Müftü Efendiye;
“O şahıs kimdi efendim?”
Buyurdu ki:
“Senatör Fâruk Işık Bey’di."