İstanbul'da yaşıyan âlim ve velîlerden Ahmed Mekkî Efendi hazretlerine, bâzı dostları;
“Hocam, insanlar sizi çok seviyor, siz çok iyi bir insansınız" dediler.
O, cevâben;
“Biz, insanlar sevsin diye Müslüman değiliz, Allah sevsin diye Müslümanız. Bizim için Allahü teâlânın sevmesi mühimdir” buyurdu.
Şaşırdılar?!
Ve sordular ki:
“İnsanların sevmesi mühim değil mi?”
“Hayır, hiç mühim değil!”
“Neden efendim?”
“İnsanlara güvenilmez de ondan. Onlar bugün sever, yarın söverler. Biz, onların sevmesiyle sevinmez, sövmeleriyle üzülmeyiz. Bizim insanlarla işimiz yoktur” buyurdu.
● ● ●
Gencin biri de;
“Hocam, başarılı çalışma nasıl olur?” diye sordu bu zâta.
Cevâbında;
“Başarılı çalışma, âhirette işe yarıyan çalışmadır. Meselâ kendini cehennemden kurtaramıyan bir kimse, ‘bütün dünyâyı’ elde etse bile ne kıymeti vardır, sonunda yanacak” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de bu zâta;
“Efendim, ölümü düşünmek ölüm getirmez deniyor, bu söz doğru mu?” diye sordular.
Cevâbında;
“Evet, doğrudur; hattâ ölümü düşünmek ömrü uzatır ve çok da faydaları vardır. Meselâ ölümü hâtırlamak, insanı günâh işlemekten korur” buyurdu.