İstanbul'da vefât eden Ahmed Mekkî Efendi hazretleri “rahmetullahi aleyh”, kalp gözü açık bir zâttı.
İçlerini okurdu insanların.
Şöyle ki:
Bir gün İmâmlık imtihanı açılmıştı o yörede.
Jüride bu zat da vardı.
Bir genç de girecekti imtihana.
Bunun için geldi imtihan yerine.
Ancak mürâcaat çoktu.
Bunu görünce kırıldı ümîdi.
Morali bozuldu.
Kendi kendine;
“Bu kadar insan arasında benim kazanmam imkânsız” dedi.
Ve geri dönmeye karar verdi.
O anda imtihan odasının kapısı açıldı.
Ve nurlu bir zat çıktı.
Doğruca bu gencin yanına geldi.
Ve kulağına eğilip;
“Sakın geri dönme evlâdım! İmtihana gir, inşallah kazanacaksın!” buyurdu.
Ve tekrar içeri girdi.
Genç şaşırmıştı?!
“Allah Allah" diye mırıldandı.
“Kimdi bu zât?
Hem nasıl bildi benim düşüncemi?”
Bu zâtı dinleyip girdi imtihana.
Ve birinci olarak kazandı imtihanı.
O zât Ahmet Mekkî Efendiydi.
Allah şefâatine kavuştursun.
● ● ●
Bir genç de, bu zâta gelip “Efendim, ben namazdan hiç lezzet alamıyorum” diye dert yandı.
Mübarek zat;
“Evlâdım! Rabbini, yalnız namazda değil, her zaman hâtırla, yâni günâh işleme, günâhı terkedersen namazlarından lezzet alırsın” buyurdu.