Resulullah Efendimizin “sallallahü aleyhi ve sellem” halası olan Safiyye binti Abdülmuttalip (radıyallahü anha), Abdülmuttalip'in kızıydı.
Gazaların çoğuna katıldı.
Gayet cesurdu.
Uhud Gazası’na katıldı.
Kahramanca çarpıştı.
Bu da şöyle olmuştu:
Resûl-i Ekrem Efendimiz Uhud Savaşı'na gittikleri zaman kadınlar da Hassan bin Sabit hazreterinin köşkünde bulunuyorlardı.
Bir erkek vardı.
Gerisi kadındı.
Yahudiler bunu fırsat bilip bu Müslümanlara saldırmak istediler. İçlerinden birisi köşkün dibine kadar sokuldu.
Olup biteni dinlemek istedi.
Hazret-i Safiyye onu gördü.
Hazret-i Hassan'a;
"Şu kâfiri öldürsene!" dedi.
Hazret-i Hassan;
"Ben savaşacak bir hâlde olsaydım, şimdi burada değil, ResulullahEfendimizin yanında olurdum" dedi.
Zira hastalık geçirmişti.
Kılıç sallayamıyordu.
Hazret-i Safiye “radıyallahü anhâ” “peki ben hâllederim” dedi.
Bir çadır direğini kaptı.
Ve sessizce aşağı indi.
Yahudinin kaçmaması için ses çıkarmadan kapıyı araladı.
Çadır direğini kaldırıp Yahudinin başına şiddetle çaldı!
Yahudi yere yıkıldı!
Bir daha da kalkamadı.
Ve oracıkta öldü.
(devamı yarın)