Sultan-ül-ulema Muhammed Behaeddin Veled hazretleri bir gün hasta olup yatağa düştü.
Alaeddin-i Keykubat ziyaretine gelip "Efendim, inşallah tez zamanda sıhhate kavuşur, devletimizin başına geçersiniz. Biz de zât-ı âlinizin hizmetiyle şerefleniriz” dedi.
Zira onu seviyordu.
Büyük veli;.
"Biz, bu hastalıkla fâni dünyadan hakiki âleme göç ederiz. Kısa zaman sonra siz de bize kavuşursunuz. İnşallah sizinle orada beraber oluruz” buyurdu.
Sonra helâlleştiler.
O günden üç gün geçti...
Öğleye doğru idi.
“Kelime-i şehadet” getirerek ruhunu teslim etti... Onun vefatından sonra Alaeddin-i Keykubat günlerce ata binmedi, sarayında tahtına oturmadı.
Kuru hasır üzerine oturarak taziye için gelenleri karşıladı.
Hatimler yaptırdı.
Fakirleri doyurdu.
Garip ve öksüzleri giydirdi. Sevabını, hocası Sultan-ül-ulema hazretlerine gönderdi...
● ● ●
Bir talebesi anlatır:
“Rüyamda, Sultan-ül-ulema'nın mübarek başını, arş'a kadar yükselmiş gördüm.
Ve sordum ki;
‘Hâliniz nasıldır?’
Bana cevaben ‘Oğlum Celâleddin-i Rumi'nin ilim ve amellerinin nuruyla yüksek derecelere ulaştım. Oğlumun mertebesine, bütün veliler ve melekler gıbta ediyorlar. Ondan çok memnunum’ dedi.”