Seyfeddin-i Faruki hazretleri, bir sohbetinde “Kendinizi vermeye alıştırın, vermeye alışmayanların, son nefeste işi zordur” buyurdu.
“Niçin efendim?” dediler.
Cevabında;
“Vermeye alışık olmadıkları için ruhlarını da zor verirler. Ölüm meleği, onların ruhlarını, yaş keçeden diken söker gibi çekip alır” buyurdu.
● ● ●
Bir hanım, bir gün bu zata gelerek; “Efendim, ben, Allah’ın rızasını kazanmak istiyorum, ne yapayım?” diye sordu.
Büyük zat;
“Beyinin rızasını kazan” buyurdu.
Ve şunu anlattı ona:
Fatıma validemiz, bir gün Resulullah Efendimizin hanesine gelip ağlamaya başladı!
Efendimiz sordular:
“Kızım niçin ağlıyorsun?”
Arz etti ki:
“Babacığım, bu sabah zevcim Ali’yle konuşuyorduk. Bir kelimem yüzünden kırıldı bana, ben de çıkıp buraya geldim.”
Buyurdular ki:
“Hemen geri dön kızım! Beyinden özür dile, bir hanımın beyi ondan razı değilse Allah da razı olmaz.”
Böyle buyurdu.
Ve sordu ona;
“Ey kızım! Kadın için en üstün amel nedir biliyor musun?”
“Nedir babacığım?” dedi.
Efendimiz;
“Kocasına itaat etmektir. Beyini razı eden kadına müjdeler olsun... Onun bu hâli, bin yıllık ibâdetten üstündür” buyurdu.