Kayyum-i Zaman Muhammed Sıbgatullah hazretleri, Emk beldesinde, o memleketin Kadı’sının evinde misafir bulunuyordu.
O sırada kadı evde yoktu...
Âniden “bir gürültü” koptu...
Kavga sesleri geldi.
Nihayet “bin kiÅŸi” kadar olduÄŸu tahmin edilen bir kalabalığın, Kadı’nın evini yaÄŸmaya geldikleri anlaşıldı. Kadı’nın ailesi ve yakınları çok korktular!
Ağlamaya başladılar!
O anda bir ÅŸey oldu...
O hırçın kalabalık, birden geri çekilmeye baÅŸlayıp birbirlerine girdiler. AÄŸlama ve feryat sesleri yükseldi! ÇoÄŸunun başı kesilip yere düÅŸtü!
Çil yavrusu gibi dağıldılar...
Ve gözden kayboldular…
Ä°yi de kimdi bunlar?
Maksatları neydi?
MeÄŸer zamanın Kadı’sını çekemeyen “fitneci” insanlar toplanmış, karışıklık çıkarmak ve Kadı Efendi’ye zarar vermek için gelmiÅŸler.
Onlardan biri geldi.
Ve ÅŸöyle anlattı:
“Biz Kadı Efendi’nin evine yaklaÅŸtığımızda, beyaz sakallı, heybetli ve nurani “bir zat” gördük. Elinde uzun “bir kılÄ±ç” vardı. Onu her sallayışında “onlarca baÅŸ” yere düÅŸüyordu! Kaçanlar kurtuldu, gerisi telef oldu.”
Merak edip sordular:
“Kimdi o zat?”
“Tanımıyorum” dedi.
“Nasıl biriydi?” dediler.
O zaman tarif etti.
Evet, tarife göre; o ÅŸahsın Kayyum-i Zaman Muhammed Sıbgatullah hazretleri olduÄŸu anlaşıldı... Hâlbuki kendisi o sırada evinde namaz kılıyordu.