Bir defasında Timur Şah hastalandı.
Bir türlü çare bulunamadı. Nihayet Kayyum-i Cihan hazretlerine haber gönderip;
"Tabipler tedavisinden aciz kaldılar, zât-ı âlinizin himmetini beklemekteyiz” dediler.
Kayyum-i Cihan;
“Çaresi var” buyurdu.
“Nedir?” dediler.
"Esferze bitkisinden bir miktar ilâç yapıp üç gün yutsun, inşallahü teâlâ şifa bulur” buyurdu.
Tabipler bunu duydu.
Ama akıllarına yatmadı.
Ve sözbirliğiyle "Onun hastalığı soğuk sebebiyle olmuştur. Eğer ‘esferze’ bitkisinden yapılan ilâç verilirse ölümüne sebep olur. Ama madem ki Kayyum-i Cihan böyle buyurmuş, bir tecrübe edilsin” dediler.
Ve harekete geçtiler.
Timur Şah'ın tabibi meşhurdu. Diğer doktorlara "Hayır, tecrübe etmeyelim. Bu ilâç fayda yerine zarar verir, hatta ölümüne sebep olabilir. Bunu tecrübe etmek bir canla oynamaktır” dedi.
Şaşırıp kaldılar...
Durum bu zata bildirildi.
Mübarek zat kalktı.
Biraz "esferze otu” aldı.
Kendi eliyle ilâç hazırlayıp Timur Şaha gönderdi ve "Hiç endişelenmeyin. Bu ilâcı üç gün kullanırsa inşallah sıhhate kavuşur” buyurdu.
Timur Şah onu kullandı.
Biiznillah şifa buldu.
Bu hâle, kendisi ve bütün tabipler hayret ettiler! Kayyum-i Cihan hazretlerinin ilim ve marifet sahibi bir veli olduğunu anlayıp sohbetine katıldılar.