“Kazeruni” diye meÅŸhur olan Åžeyh Ebu Ä°shak hazretleri zamanında mücahitler, Rumlarla savaşırken zor durumda kalmışlardı.
Hemen hocaları Kazeruni'nin ruhaniyetinden yardım istediler.
O anda mescitteydi.
Âniden ayaÄŸa kalktı.
Asâsını eline alıdı.
Hızla mescitten çıktı ve atına atlayıp süratle uzaklaÅŸtı. Bu esnada mücahitler “heybetli” bir süvarinin tozu dumana katmış geldiÄŸini gördüler.
O süvari hızla geldi.
DüÅŸman içine daldı.
Ve darmadağın etti.
Bu hâl, Müslümanların kalplerine kuvvet verdi. Nihayet hocalarının yardımıyla düÅŸmana gâlip geldiler.
Kazeruni hazretleri de mescide döndü ve yerine oturdu.
Talebeleri Ona;
“Efendim ne oldu? Bir an mescitten çıkıp kayboldunuz, sonra geldiniz, merak ettik” dediler.
Mübarek yorgundu.
Onlara cevaben;
"Ä°slâm ordusu Rum diyarında küffarla çarpışıyordu. Yardım istediler, imdâda gittim” buyurdu.
Çok hayret ettiler!
Günü ve saati kaydettiler.
Ä°slâm ordusu döndü.
Bu hâli sorduklarında ÅŸöyle anlattılar:
“Kâfirlerle savaşıyorduk.
Bir ara zor durumdaydık ki hocamızdan yardım istedik.
Hemen imdâdımıza yetiÅŸti.
Onun gelmesiyle moral bulduk.
Böylece küffâr hezimete uÄŸradı.
Ve biz galip geldik.”