Anadolu'da yetişen Evliyadan Mecdüddin Îsa hazretleri rahmetullahi aleyh, bir gece rüya gördü.
Kendisine;
“Kalk, hemen yola çık" denildi.
Sesi duyup uyandı...
Kendi kendine;
“Bunda bir hikmet var” dedi.
Ve hemen kalktı.
Giyinip dışarı çıktı.
Ve yola düştü...
Ama nereye gidecekti?
Onu bilmiyordu.
O anda Trakya istikametine gitmekte olan bir kervan gördü.
Ve o kervana katıldı.
Malkara kasabasına vardığında, vaktiyle Bursa'da iken kendisinden ilim öğrendiği bir hocasının, oralı olduğunu hatırladı...
Ziyaret etmek istedi.
Kalbine öyle geldi.
Sorup soruşturdu.
Nihayet evini buldu.
Meğer bu hocası, bir haftadan beri ağır hasta olup, son anlarını yaşamaktaymış ve bir hafta evvel kendi yakınlarına;
“Vefat edersem, cenaze namazımı talebem Şeyh Îsa kıldırsın” diye de vasıyet etmiş.
Kapısını çaldı.
Ve içeri girdi...
Hocasını gördü ki, tam da vefat etmek üzereydi. Şeyh Îsa hazretleri içeri girince hocası gözlerini açıp;
"Evlâdım Îsa, nerede kaldın, bir haftadır seni bekliyorum" dedi.
Herkesle helâlleşti.
Ve ruhunu teslim etti...
Şeyh Îsa hazretleri, hocasının namazını kaldırıp yurduna döndü.