Lütfullah Üskübî hazretleri, bir sohbetinde;
- Müslüman, müslüman olanları sever, ötekilerine ise acır, hattâ onlar için duâ eder, buyurdu. Bu, Peygamber Efendimizin ahlâkıdır zâten.

Ve şöyle izah etti:
Efendimiz "aleyhisselam" islâmı teblîğ edince, çok az kimse inandı.
Çoğu inkâr etti.
Hattâ düşman olup, işkenceye başladılar.

Bunun üzerine o ilk müslümanlar Efendimize gelerek;
- Yâ Resûlallah! Müşrikler bize işkence ediyor. Bedduâ et de, Allah onları kahretsin! dediler.

Efendimiz "aleyhisselam";
- Bilmiyorlar. Bilseler, böyle yapmazlar, buyurdular.

Ve ilâve ettiler:
- Ayrıca ben, bedduâ etmek için gönderilmedim.

BİLMEYENE KIZILMAZ

Bir gün de şunu anlattı:

Allahü teâlâ lutfetti, bizi müslüman ve "Ehl-i sünnet" yarattı.
Bu, bir şanstır.
Bir başkası bu şansa sahip değilse ona kızılır mı?
Bilmiyor çünkü.
Bilmeyene kızılmaz, acınır.

Sordular:
- Pekii ne yapmalıyız efendim?

- Ona duâ eder, islâmiyeti anlatan bir kitap veririz, ilgi gösteririz. Bir insanı kurtarmak, dünyâyı kurtarmak gibi sevaptır.

NAMAZ OLMASAYDI...

Bir gün de sohbetinde;
- Beş vakit namaz emredilmeseydi, biz Cennete gidemezdik, buyurdu.

- Neden efendim? dediler.
- Çünkü cenâb-ı Hak, namazı, Cennete gitmek için "yol" yapmış âdeta. Cennete gitmek isteyen, bu yola girer.

Ve ekledi:
- Yarın âhirette; "Ben niye Cennete gitmedim?" diyen olursa, kendisine; "Peki ama, sen niye Cennete giden yola girmedin?" denir cevaben.