Manisa-Akhisarda medfun Åžeyh Ahmet Efendi rahime-hullahü teâlâ devrinde bir müslüman, iftiraya uÄŸrayıp hapse atılmıştı.

Bu zat, valiye gidip;
- Bu kişi iftiraya uğramış. Onu serbest bırak, diye rica etti.

Vali;
- Peki efendim dedi.
Ama sonra döndü bu sözünden.

Büyük zat buna çok üzüldü.
Kırıldı mübarek kalbi.

Peki ya vali?
Boynunda bir ur çıktı.
Hangi doktora gittiyse çare bulamadılar.
Bir kaç gün içinde ölüp gitti bu dertten.

MÜMÄ°N KÂBEDEN KIYMETLÄ°

Bir gün de sohbetinde;
- Bir kimse, bir müminin "ismini" duvarda görse, ceketini ilikleyip, o duvarın önünden saygı ile geçmelidir, buyurdu.

Ve izah etti:
- Çünkü orada, Allahü teâlâya iman etmiÅŸ birinin ismi yazılı. Müslümanın ismine bu kadar hürmet lazım gelirse, kendisine karşı nasıl davranmalı, düÅŸünün artık. Müslüman, Kâbeden bile kıymetlidir.

- Kâbeden de mi efendim?
- Evet. Camilerde Ä°mam efendiler selâm verince, yüzünü cemaate döndürüp oturur ya, bu da, müminlerin ÅŸeref ve kıymetini gösteriyor iÅŸte.

ÖYLE YAÅžAYIN KÄ°…

Bir gün de sohbetinde;
- Öyle yaÅŸayın ki, hiç kimse sizin yüzünüzden Cehenneme girmesin, buyurdu.

Ve ekledi:
- YaÅŸayışınızla örnek olun insanlara. Size gıbta ile bakıp; "Müslüman iÅŸte böyle olur" desin herkes.

- Ya aksi olursa efendim? dediler
- O zaman insanlar; "Åžuna bak, bir de namaz kılıyor" der ve Ä°slâmiyetten soÄŸurlar. Ama buna siz sebep olduÄŸunuz için, onlarla birlikte siz de yanarsınız.